Ap Ruygrok, het technisch brein achter de LMC

Na herhaald aandringen van Ton Vermond heeft Ap uiteindelijk zijn belevenissen van vijfenveertig jaar geleden aan de computer (papier gebruiken we niet meer) toevertrouwd. Een prachtig authentiek verhaal, inclusief de bekentenis van een 'jeugdzonde', volgt hierna.

Mijn fascinatie voor alles wat je door een draad kon vervoeren begon al op zeer jeugdige leeftijd. Samen met vriend Ton knutselden we hele "kerstversieringen" in elkaar met in serie gezette fittingen, voorzien van fietslampjes. Draad haalden we bij "de schrik van Leiden", oudere Leidenaars kennen de winkel nog wel: schuin tegenover de HEMA.
De draad (tweelingsnoer) werd aan zolderbalken bevestigd door simpelweg een kopspijkertje midden door het snoer te slaan, meestal ging dat wel goed. Later ontdekten we dat je daarvoor beter krammetjes kon gebruiken. Al doende leert men!
Lampjes waren toch wel wat duur voor arme schooljongens en zo kon het gebeuren dat een aantal fietsers in de buurt zonder achterlicht rondreed.