Peter Valentijn

Dank zij mijn schoonvader Jan van der Heijden heb ik na verloop van tijd kennis gemaakt met 'mister LMC': Ton Vermond. Ik heb Ton leren kennen als een ontzettend druk baasje: tijdens de opnames had hij mijns inziens soms een beetje last van ADHD, maar dan een prettige variant. Ton kon echt toveren met de singles die hij vliegensvlug klaar moest zetten en altijd precies op tijd gereedstonden.

Na plm anderhalf jaar moest ik mijn diensplicht vervullen en het tijdelijk afscheid van de LMC ligt mij nog vers in het geheugen. Mijn vriendin Els, de dochter van Jan, was ook deze avond aanwezig, we kregen een LMC T-shirt aan en er was ook een militaire helm uit de plunjezak van Ton gehaald. Het werd een dolle boel vooral tijdens het interview met Frank de Vries.
Ton en Hans van Huessen hadden een waar "plaatje" (Jan van Veen, Candlelight) opgenomen, waar ik het lijdend voorwerp was. Het was een hartelijk afscheid en hebben na afloop van de opnames nog een lekker glaasje gedronken — we waren in die tijd behoorlijke liefhebbers.
Maar na vijf dagen was ik al weer afgezwaaid vanwege gezondheidsproblemen en na een aantal weken weer aanwezig in de studio.

Wij wonen nu al bijna 30 jaar in Sassenheim en hebben vier kinderen (waarvan 1 schoonzoon en 1 schoondochter) en een kleindochter, al geruime tijd zijn we Oma en Opa; Jan is overgrootvader, maar luistert vooral als er Opa Jan wordt geroepen.

Wij kunnen terugkijken op een ontzettend gezellige tijd bij de LMC. Bedankt voor de gezellige tijd die we nooit vergeten zijn.

Els en Peter